Mijn verste herinnering aan fotografie is het moment toen ik als kind mee mocht kijken in de donkere kamer van mijn vader en de magie meemaakte van een beeld dat langzaam op het papier in het ontwikkelbad verscheen. Aan het einde van de jaren 1980 kocht ik mijn eerste eigen fototoestel. Het was de tijd die wij nu het ‘analoge tijdperk’ noemen. De geur van chemicaliën maakten plaats voor software en vandaag werk ik uitsluitend digitaal. Mijn onderwerpen zijn vooral landschappen waarbij ik vooral een voorliefde heb voor zwart/wit en een vierkantig formaat. Ik ben niet op zoek om de werkelijkheid zo getrouw mogelijk weer te geven. Ik tracht meer een sfeer op te roepen waarbij ik hoop dat de kijker deze ook ervaart.